نأنم بیلاوارث چی بیدئه بو کی جه أوول̌ صوب خو کچ-کچ̌ أرأ کوگا تامتومیأ وَوئیی،
خانه محوطه یأ خو سر بنأبو،
مرأ دئرأ بؤن دوبو.
مسعود پورهادی
یه شؤ بوشؤم روخؤنه
بدئم آؤ تیتی کؤنه
تیتی نبو، غوصّه بو.
زندگی جی خسّه بو.
غوصّه گونم غم گونم
هرچی گونم کم گونم.
هر ، دو هلنگ کی را شو
اینه ژویر هوا شو
تیتی که گود خو غم و غوصّأ جی سوت
خو دردِ دیله همه جا نیشت و گوت..
محمود پاینده لنگرودی
///
ایدامأ دئه نویسنم تا امه ره گیری نیته!
فقد چون ایمروز زبؤن مادری جهانی روزایسه ، اینه ائره بنویشتم
نیشتی دریای کنار تی دس و پا پهنَأ گودی
کوه ور جنگل ور سبز گیلؤن .
ماهی جوش کؤنه تی دریا جی ولی
ماهی گیر شندره دودَأ مجئنه..
صدری جوش کؤنه تی سینه جی ولی
گیله مرد چمپه به زحمت پچئنه.
گوش بدی سبزه گیلؤن
سبزه گیلؤن !
تو صدای تبره ایشتونی ؟
دست غارت خأنه تی جنگله گنجه ببره ایشتونی؟
--------------------------------------------------
قسمتی از شعر گیلؤن. سروده ی محمّد امین لاهیجی -م. راما -