ای چی وضعی ایسه أخه؟!
مو دو هفتأ هأخأن ائره، گیلکی شعر بنئم، مننئم!
هرچی نیویسنمُ نوشؤن ندئنه!
// مألوم بوبؤ! أمئه گیلکی علامت وأسی، می بنویشتأنه نوشؤن ندئنه!
نأنم
چی بوبؤسته بو،
کی تی مار اوتؤ کودی!
وارشأن،
هیچچی نأنستی.
هچین خؤرئه،
وأچوکستی
نم بیگیفته خانئه بام̌ سر.
هأنأ دأنم
کی أمن،
أمی أرسویان̌ أمرأ،
« هأ کوج̌ ثانیه' ن »̌ میان،
أویرأ بؤستندریم..!