مو دئه ترسی ندأنم از سیاهی
شَهَل داد دشته مئن مه به ترانأ
می دونبال سر ایسأن طوفؤن و بورؤن
می دیل بالاتر از شیر و پلنگه
سیفیدأ بؤدره جنگل
ولی تی خونه سورخی ، هندِه هنّأ..