یه شؤ بوشؤم روخؤنه

بدئم آؤ تیتی کؤنه

تیتی نبو، غوصّه بو.

زندگی جی خسّه بو.

غوصّه گونم غم گونم

هرچی گونم کم گونم.

هر ، دو هلنگ کی را شو

اینه ژویر هوا شو

تیتی که گود خو غم و غوصّأ جی سوت

خو دردِ دیله همه جا نیشت و گوت..

محمود پاینده لنگرودی

///

ایدامأ دئه نویسنم تا امه ره گیری نیته!

فقد چون ایمروز زبؤن مادری جهانی روزایسه ، اینه ائره بنویشتم